Συνήθως, η συναισθηματική κακοποίηση ζώων παραβλέπεται, ενώ αποτελεί μία καθολικά αποδεκτή μορφή κακοποιητικής συμπεριφοράς μεταξύ ανθρώπων. Ωστόσο, σημαντικά ερευνητικά στοιχεία που αποδεικνύουν την γνωστική και συναισθηματική ικανότητα στα ζώα δεν αναδεικνύονται. Σύμφωνα με το άρθρο 9 «Υποχρεώσεις ιδιοκτήτη ζώου συντροφιάς» του Νόμου 4830/2021 για την ευζωία των ζώων συντροφιάς και ειδικότερα, την περίπτωση θ.) της παραγράφου 1.) ορίζεται ότι ο ιδιοκτήτης ζώου συντροφιάς υποχρεούται:
«Να μεριμνά, ώστε να καλύπτονται οι ελάχιστες ανάγκες του ζώου και το ζώο να έχει επαρκή επαφή με τον ίδιο ή άλλο άνθρωπο, ώστε να μην ζει σε κατάσταση μοναξιάς και να διατηρείται η ψυχική του υγεία, καθώς και για την εκπαίδευσή του, όταν απαιτείται.»
Για πρώτη φορά, ελληνικός Νόμος περιλαμβάνει διάταξη που αναγνωρίζει διασταλτικά στα ζώα, τουλάχιστον σε εκείνα που αναγνωρίζει ως ζώα «συντροφιάς», γνωστική και συναισθηματική ικανότητα. Κι αυτό, γιατί αναφέρεται σε ανάγκες, αναγνωρίζει τη σημασία που έχει για αυτά τα ζώα η επαρκής επαφή με τους ανθρώπους, ότι η μοναχική διαβίωση έχει δυσφορικές συνέπειες στην ψυχική υγεία, την οποία επίσης αναγνωρίζει και θεωρεί αναγκαία την διατήρησή της. Το να έχει ένα ζώο ανάγκες και να βιώνει μοναξιά, το οποίο υποδηλώνει εξ αντιθέτου ότι με την ανθρώπινη επαφή βιώνει κάποιου είδους ευχαρίστηση ή/και μπορεί να διαμορφώνεται μία σχέση ανθρώπου-ζώου, φανερώνει ότι αυτά τα ζώα ερμηνεύουν ερεθίσματα και ανθρώπινες συμπεριφορές, κάτι που απαιτεί γνωστική και συναισθηματική ικανότητα. Όλα αυτά τα στοιχεία επιβεβαιώνονται από την διεθνή επιστημονική βιβλιογραφία κι έρευνα πάνω σε πολλά ζώα, κάτι που ο νομοθέτης αποδέχεται.
Στη «Μελέτη για την Κακοποίηση/Βιαιότητα Ζώων & την Διαπροσωπική Βία: διερεύνηση της συσχέτισης | Το προφίλ του δράστη» που δημοσιεύτηκε τον Μάρτιο του 2021 προσεγγίσθηκε αυτό το ζήτημα, ως εξής:
Συναισθηματικό Επίπεδο Κακοποίησης Ζώων
Η συναισθηματική ικανότητα ενός ζώου, κυρίως των θηλαστικών, σύμφωνα με την πλειοψηφία της επιστημονικής βιβλιογραφίας, θεωρείται πλέον αποδεκτή. Αν και είναι δύσκολο να τεκμηριωθεί η συναισθηματική κακοποίηση ενός ζώου από μόνη της, μπορεί, όμως, πολύ συχνά να συνοδεύει όλες τις παραπάνω μορφές σωματικής κακοποίησης. Μπορεί να συμβαίνει είτε με ενεργητικό, είτε με παθητικό τρόπο.
- Ενεργητικά:
Η εκούσια, συστηματική και απρόσφορη για το ζώο πρόκληση/ενστάλλαξη φόβου, τρόμου, αγωνίας, άγχους, θυμού μέσω συμπεριφορών που δεν έχουν απαραίτητα σωματική επαφή μεταξύ ανθρώπου-ζώου (με φωνές, κραυγές, πρόκληση κρότων σε αντικείμενα προκειμένου να προκαλέσουν τον φόβο, την προσοχή των ζώων, κλπ)
- Παθητικά:
Η συστηματική αδιαφορία για τις συναισθηματικές ανάγκες ενός ζώου, εκφραζόμενη με στέρηση αγάπης, στοργής, ζεστασιάς από το άτομο που το φροντίζει. Η απλή κατοχή και θεώρηση του ζώου ως πράγμα χωρίς επίδειξη συναισθημάτων παντός τύπου προς αυτό.
Ο Νόμος δεν προβλέπει ποινικές ή διοικητικές κυρώσεις για την μη τήρηση της περίπτωσης θ.). Παρ' όλα αυτά, η συναισθηματική κακοποίηση ζώων συνοδεύεται σχεδόν πάντα κι από άλλες ανθρώπινες συμπεριφορές που τιμωρούνται. Είναι σχεδόν απίθανο κάποιος να κακοποιεί συναισθηματικά το ζώο του και να τηρεί τους όρους ευζωίας του ή να μη το κακοποιεί παθητικά ή/και ενεργητικά.
Ο Διαχειριστής
Δρίβας Ευάγγελος
Κλινικός Ψυχολόγος, Ψυχοθεραπευτής
Αστυνομικός
Για οποιαδήποτε άλλη απορία απευθυνθείτε στη σελίδα & blog Report Animal Abuse Greece
