Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Τετάρτη 18 Οκτωβρίου 2017

"Η πραγματικότητα για τη «Λύσσα» στην Ελλάδα"


Σύμφωνα με την ιστοσελίδα http://www.who-rabies-bulletin.org «Rabies - Bulletin – Europe» η λύσσα είναι «…η παλαιότερη θανατηφόρα ζωονοσογόνος ασθένεια, μια ασθένεια των ζώων που μεταδίδεται στον άνθρωπο, γνωστή στην ανθρωπότητα. Προκαλείται από τους ιούς-λύσσας της οικογένειας Rhabdoviridae και μπορεί να επηρεάσει όλα τα θηλαστικά συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπων. Η μετάδοση πραγματοποιείται μέσω της έκθεσης σε μολυσματικό σάλιο, κυρίως μέσω δαγκωμάτων μολυσμένων ζώων. Μόλις αναπτυχθούν τα συμπτώματα της ασθένειας, η λύσσα είναι αναπόφευκτα θανατηφόρα τόσο για τα ζώα όσο και για τους ανθρώπους. Εντούτοις, η λύσσα μπορεί να προληφθεί 100% - ενεργητικά με εμβολιασμό και με παθητικές ανοσοποιήσεις (ανοσοσφαιρίνες), που γίνονται το συντομότερο δυνατόν μετά από ύποπτη επαφή με ένα ζώο και σύμφωνα με τις συστάσεις του Π.Ο.Υ. μπορούν να αποτρέψουν την εμφάνιση λύσσας σχεδόν σε όλες τις εκθέσεις.
Η λύσσα είναι ευρέως διαδεδομένη σε ολόκληρο τον πλανήτη. Εκτιμάται ότι πάνω από 55.000 άνθρωποι πεθαίνουν κάθε χρόνο από λύσσα, με το 95% των ανθρώπινων θανάτων να συμβαίνουν στην Ασία και την Αφρική. Οι περισσότεροι ανθρώπινοι θάνατοι ακολουθούν μετά από ένα δάγκωμα από ένα μολυσμένο σκυλί. Μεταξύ του 30% και 60% των θυμάτων από μολυσμένους σκύλους είναι παιδιά ηλικίας κάτω των 15 ετών. Συνολικά, η πιο αποδοτική στρατηγική για την πρόληψη της λύσσας στους ανθρώπους μπορεί να γίνει με την εξάλειψη της λύσσας σε σκύλους και ζώα άγριας πανίδας μέσω των εμβολιασμών.»
Το νομοθετικό πλαίσιο στην Ελλάδα για τη λύσσα ρυθμίζεται από την Υ.Α. 331/10301 (ΦΕΚ 198/τ. Β’/5-2-13) όπως τροπ. με Υ.Α. 3941/120925 (ΦΕΚ 2642/τ. Β’/17-10-2013). Σύμφωνα με το άρ. 6 περ. α) «Η λύσσα είναι νόσημα υποχρεωτικής δήλωσης».
Ας αφήσουμε τις εικόνες και τα στατιστικά να μιλήσουν από μόνα τους αναλυτικά για τα καταγεγραμμένα περιστατικά στην Ελλάδα:

 Στατιστικά για λύσσα στην Ελλάδα-Συνολικά 2012-2017   

Αναλυτικά
  Κατοικίδια-Οικόσιτα ζώα

 Άγρια ζώα

Χάρτες 2012-2017

2012

2013

2014

2015

2016

2017


Ο Διαχειριστής
Δρίβας Ευάγγελος

Για οποιαδήποτε άλλη απορία απευθυνθείτε στη σελίδα & blog "Report Animal Abuse Greece-Καταγγελίες Κακοποίησης Ζώων Ελλάδας"

Κυριακή 8 Οκτωβρίου 2017

"Διαδικασία κρίσης ενός ζώου συντροφιάς ως «επιθετικού»"


       To ΥΠ.Α.Α.Τ. με τις υπ΄αριθμόν 344-13872/2016 και 1896-89275/2017 έχει καθορίσει τους όρους και τη διαδικασία κρίσης ενός ζώου συντροφιάς ως επιθετικού, ως εξής:

1. Σύμφωνα με την περίπτωση στ’ του άρθρου 1 του ν.4039/2012 όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 46 παρ. 1 α του ν. 4235/2014 (Α 32), «Επικίνδυνο ζώο συντροφιάς είναι το ζώο συντροφιάς, που εκδηλώνει απρόκλητη και αδικαιολόγητη επιθετικότητα, χωρίς να απειληθεί, προς τον άνθρωπο ή τα άλλα ζώα, καθώς και το ζώο που πάσχει ή είναι φορέας σοβαρού νοσήματος, που μπορεί να μεταδοθεί στον άνθρωπο ή στα άλλα ζώα και δεν θεραπεύεται.»

2. Σύμφωνα με την παρ. 12 του άρθρου 9 του ν.4039/2012 όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 46 παρ.6 ε. του ν. 4235/2014, « α) Σε κάθε Δήμο συγκροτείται με απόφαση του Δημάρχου πενταμελής επιτροπή παρακολούθησης του προγράμματος διαχείρισης αδέσποτων ζώων συντροφιάς, τα δύο μέλη της οποίας ορίζονται από τα φιλοζωικά σωματεία και τις ενώσεις που λειτουργούν νόμιμα και που εδρεύουν στο Δήμο ή στην οικεία Περιφερειακή Ενότητα. Στην επιτροπή μετέχουν:
αα) Ένας (1) κτηνίατρος, που ορίζεται από τον οικείο Δήμο και ο οποίος είναι, κατά προτίμηση, ο υπεύθυνος του προγράμματος διαχείρισης των αδέσποτων ζώων συντροφιάς και ελλείψει αυτού άλλος ιδιώτης κτηνίατρος.
ββ) Ένας (1) εκπαιδευτής σκύλων, ο οποίος είναι μέλος νομίμως αναγνωρισμένου επαγγελματικού σωματείου εκπαιδευτών σκύλων και ελλείψει αυτού εκπρόσωπος του οικείου Δήμου.
γγ) Ένας (1) εκπρόσωπος, που ορίζεται από τον οικείο Δήμο, με τον αναπληρωτή του.
Η επιτροπή αποφασίζει για την επικινδυνότητα ενός ζώου συντροφιάς, σύμφωνα με τον ορισμό της περίπτωσης στ) του άρθρου 1, όπως ισχύει και αντιμετωπίζει τα προβλήματα που προκύπτουν κατά τη διαχείριση των αδέσποτων ζώων. Οι Δήμοι, οι Περιφερειακές Ενότητες και οι Περιφέρειες δημιουργούν δίκτυο ενημέρωσης των πολιτών για τα ζώα που διατίθενται προς υιοθεσία.
β) Στην περίπτωση που υπάρχει διαφωνία για την επικινδυνότητα ενός αδέσποτου ζώου συντροφιάς ή για την αναγκαιότητα της πραγματοποίησης ευθανασίας σε αδέσποτο ζώο συντροφιάς, την οριστική απόφαση λαμβάνει ειδική επιστημονική επιτροπή που συγκροτείται σε κάθε Δήμο με απόφαση του Δημάρχου και αποτελείται από:
αα) έναν κτηνίατρο της κτηνιατρικής υπηρεσίας της οικείας Περιφερειακής Ενότητας με τον αναπληρωτή του,
ββ) έναν ιδιώτη κτηνίατρο που ασκεί νόμιμα το επάγγελμα στη Χώρα και δραστηριοποιείται στην περιοχή δικαιοδοσίας του Δήμου ή όμορου Δήμου με τον αναπληρωτή του,
γγ) έναν κτηνίατρο που ασκεί νόμιμα το επάγγελμα στη Χώρα και συνεργάζεται με το φιλοζωικό σωματείο που δραστηριοποιείται στην περιοχή δικαιοδοσίας του Δήμου ή όμορου Δήμου με τον αναπληρωτή του.
Σε περίπτωση επιθετικού ζώου ο Δήμος μπορεί να ζητήσει τη γνώμη εκπαιδευτή σκύλων, ο οποίος είναι μέλος νομίμως αναγνωρισμένου σωματείου εκπαιδευτών σκύλων.»

3. Σύμφωνα με την παρ. 4 του άρθρου 9 του ν.4039/2012 όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 46 παρ.6 δ. του ν. 4235/2014, « αν διαπιστωθεί από την κτηνιατρική εξέταση ότι (τα ζώα που έχουν περισυλλεχθεί ) είναι επικίνδυνα ζώα συντροφιάς ή ότι πάσχουν από ανίατη ασθένεια ή ότι είναι πλήρως ανίκανα να αυτοσυντηρηθούν λόγω γήρατος ή αναπηρίας και η διατήρηση τους στη ζωή είναι πρόδηλα αντίθετη με τους κανόνες ευζωίας τους και αρνηθούν τα φιλοζωικά σωματεία της περιοχής να αναλάβουν τη φροντίδα, εποπτεία και τη διαδικασία υιοθεσίας τους, υποβάλλονται σε ευθανασία.»

4. Σύμφωνα με την παρ. 1 του άρθρου 17 του ν.4039/2012, όπως ισχύει, «η πρόληψη και η αντιμετώπιση των νοσημάτων, που μεταδίδονται από τα ζώα στον άνθρωπο ή σε άλλα ζώα του ίδιου ή άλλου είδους, γίνεται με ειδικά προγράμματα, που καταρτίζονται από τη Γενική Διεύθυνση Κτηνιατρικής του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και εφαρμόζονται από τις κτηνιατρικές υπηρεσίες της τοπικής αυτοδιοίκησης».

5. Σύμφωνα με την παρ. 2 του άρθρου 17 του ν.4039/2012, όπως ισχύει, «αν εκδηλωθεί κρούσμα λύσσας σε ζώο, η Γενική Διεύθυνση Κτηνιατρικής μπορεί να λαμβάνει πρόσθετα μέτρα είτε σε συγκεκριμένη περιοχή της χώρας είτε σε όλη την Επικράτεια πέραν εκείνων, που προβλέπονται από τις διατάξεις των νόμων 1197/1981 και 2017/1992».

6. Σύμφωνα με την παρ. 3 του άρθρου 17 του ν.4039/2012, όπως ισχύει, «με απόφαση του Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων καθορίζονται οι κτηνιατρικοί υγειονομικοί κανόνες και όροι, που αφορούν στην αποτροπή του κινδύνου εισβολής στη χώρα ή διαφυγής επιζωοτικών νοσημάτων».

7. Οι επιτροπές οι οποίες αποφασίζουν για την επικινδυνότητα των αδέσποτων ζώων συντροφιάς σύμφωνα με την ανωτέρω νομοθεσία, προκειμένου να κατατάξουν ένα ζώο στην κατηγορία των επικίνδυνων ζώων σύμφωνα με τον ορισμό του ν.4039/2012 (Α 15) όπως τροποποιήθηκε και ισχύει, θα πρέπει να ακολουθούν την εξής διαδικασία:
• Η επικινδυνότητα ενός ζώου διαπιστώνεται κατά την κτηνιατρική εξέταση στην οποία υποβάλλεται το ζώο όταν περισυλλεχθεί, όπως ορίζει ο νόμος (αναφέρεται ανωτέρω στην παρ. 3).
• Κατόπιν έγγραφης καταγγελίας που υποβάλλεται στον οικείο Δήμο ή στο Αστυνομικό Τμήμα για αδέσποτο ζώο συντροφιάς το οποίο εκδήλωσε επιθετική συμπεριφορά προς κάποιον άνθρωπο ή άλλο ζώο, θα πρέπει το ζώο αυτό να περισυλλέγεται και να οδηγείται σε καταφύγιο όπου θα παραμένει για κατάλληλο διάστημα ώστε να παρακολουθείται η συμπεριφορά του από τον υπεύθυνο κτηνίατρο του καταφυγίου. Κατά την παραμονή του ζώου στο καταφύγιο, ελέγχεται η συμπεριφορά του προς το προσωπικό που εργάζεται στο καταφύγιο (κτηνίατροι, βοηθητικό προσωπικό κ.α.) καθώς επίσης και η συμπεριφορά που εκδηλώνει προς τα υπόλοιπα ζώα που φιλοξενούνται στο καταφύγιο. Με τον τρόπο αυτό μπορεί να ελεγχθεί και η απρόκλητη επιθετικότητα που πιθανόν εμφανίσει κάποιο ζώο. Οι παρατηρήσεις του υπεύθυνου κτηνιάτρου καταγράφονται σε έκθεση, η οποία κατατίθεται στην πενταμελή επιτροπή.
• Μπορεί να ζητείται η γνώμη εκπαιδευτή σκύλων, όπως ορίζει και ο νόμος, προκειμένου να αξιολογηθεί η συμπεριφορά του ζώου το οποίο φιλοξενείται στο καταφύγιο. Οι παρατηρήσεις του εκπαιδευτή σκύλων καταγράφονται σε έκθεση, η οποία κατατίθεται στην πενταμελή επιτροπή.
• Πρέπει να κατατίθεται στην ανωτέρω επιτροπή, ιατρική γνωμάτευση που θα πιστοποιεί τις σωματικές βλάβες που έχει υποστεί το θύμα της επίθεσης (άνθρωπος ή ζώο), εφόσον υπάρχει τέτοια γνωμάτευση.
• Πρέπει να κατατίθεται στην ανωτέρω επιτροπή, αντίγραφο της καταγγελίας που έχει υποβληθεί στον οικείο Δήμο ή στο Αστυνομικό Τμήμα.
• Η πενταμελής επιτροπή του Δήμου, αφού συνεκτιμήσει όλες τις παραπάνω παραμέτρους, αποφασίζει για την επικινδυνότητα ή όχι του ζώου.
• Σε περίπτωση που δεν υπάρχει ομόφωνη απόφαση της πενταμελούς επιτροπής, η οριστική απόφαση λαμβάνεται από την  ειδική τριμελή του Δήμου, η οποία αποτελείται αποκλειστικά από κτηνιάτρους.
• Όταν το ζώο πάσχει ή είναι φορέας σοβαρού νοσήματος, που μπορεί να μεταδοθεί στον άνθρωπο ή στα άλλα ζώα και δεν θεραπεύεται, θα πρέπει να συντάσσεται έκθεση από τον υπεύθυνο κτηνίατρο του καταφυγίου ή τον κτηνίατρο που έχει συνάψει σύμβαση με το Δήμο για την εφαρμογή του προγράμματος διαχείρισης των αδέσποτων ζώων συντροφιάς, με την οποία στοιχειοθετεί τον χαρακτηρισμό του ζώου ως επικίνδυνο, λόγω της κατάστασης της υγείας του. Η έκθεση θα πρέπει να συνοδεύεται και από τις απαραίτητες ιατρικές εξετάσεις που έχουν πραγματοποιηθεί στο ζώο. Σε περίπτωση υποψίας λύσσας σε  κατοικίδια σαρκοφάγα, ακολουθούνται οι διατάξεις της υπ' αριθ. 331/10301/25.01.13 Κοινής Υπουργικής Απόφασης «Πρόγραμμα Επιτήρησης και Καταπολέμησης της Λύσσας στην Ελλάδα» όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει.

8. Η διαχείριση ενός αδέσποτου ζώου συντροφιάς που θα κριθεί ως επικίνδυνο από τις αρμόδιες κατά το νόμο επιτροπές, κρίνεται κατά περίπτωση και μπορεί να είναι η εξής:
Υιοθεσία του ζώου εφόσον έχει προηγηθεί έγγραφη ενημέρωση του νέου ιδιοκτήτη για το χαρακτηρισμό του ζώου ως επικίνδυνου
Ευθανασία του ζώου σε περίπτωση που τα φιλοζωικά σωματεία της περιοχής αρνηθούν να αναλάβουν την υιοθεσία του.
• Σε κάθε περίπτωση που το ζώο πάσχει ή είναι φορέας σοβαρού νοσήματος, που μπορεί να μεταδοθεί στον άνθρωπο ή στα άλλα ζώα και δεν θεραπεύεται, γίνεται ευθανασία του ζώου. Η διαχείριση των ζώων που νοσούν ή είναι φορείς της λεϊσμανίασης, περιγράφεται στο άρθρο 17 α του ν.4039/2012 που προστέθηκε με το άρθρο 46 παρ. 10 του ν. 4235/2014. Σε περίπτωση υποψίας λύσσας σε κατοικίδια σαρκοφάγα, ακολουθούνται οι διατάξεις της υπ' αριθ. 331/10301/25.01.13 Κοινής Υπουργικής Απόφασης «Πρόγραμμα Επιτήρησης και Καταπολέμησης της Λύσσας στην Ελλάδα» όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει.

9. Η διαχείριση ενός ζώου συντροφιάς που δεν κρίνεται ως επικίνδυνο από τις αρμόδιες κατά το νόμο επιτροπές, αλλά παρουσιάζει συμπεριφορά η οποία δημιουργεί προβλήματα στους πολίτες ή στα υπόλοιπα ζώα της περιοχής (προσέγγιση σε κινούμενα οχήματα με κίνδυνο την πρόκληση τροχαίου ατυχήματος, δημιουργία αγέλης κ.α.) μπορεί να είναι η εξής:
Υιοθεσία του ζώου εφόσον έχει προηγηθεί έγγραφη ενημέρωση του νέου ιδιοκτήτη για την ιδιαίτερη συμπεριφορά του ζώου.
Επανένταξη του ζώου σε άλλο σημείο, ώστε να διασπαστεί πχ η αγέλη και παρακολούθηση του ζώου για το αν θα εκδηλώσει εκ νέου την ίδια συμπεριφορά
Ανάθεση του ζώου σε εκπαιδευτή σκύλων, ώστε να διορθωθεί η προβληματική συμπεριφορά.


Ο Διαχειριστής
Δρίβας Ευάγγελος

Για οποιαδήποτε άλλη απορία απευθυνθείτε στη σελίδα & blog "Report Animal Abuse Greece-Καταγγελίες Κακοποίησης Ζώων Ελλάδας"

Τετάρτη 4 Οκτωβρίου 2017

"Ποιοι είναι οι όροι ευζωίας;"



          Σύμφωνα με το άρ. 1 §1 περ. β) & το άρ. 5 §1 παρ. γ) του Ν. 4039/2012 και την υπ΄αριθμόν 1/13-1631 από 08/04/2013 Εγκύκλιο του Εισαγγελέα Αρείου Πάγου, οι όροι ευζωίας και η παραβίασή τους μπορούν ενδεικτικά να περιγραφούν, υπό την αρνητική τους χροιά, ως ακολούθως:
  • Έλλειψη καταλύματος ή κατάλυμα που δεν είναι άνετο, υγιεινό και κατάλληλο, προσαρμοσμένο στο φυσικό τρόπο διαβίωσης του ζώου, που να του επιτρέπει να βρίσκεται στη φυσική του όρθια στάση, χωρίς να εμποδίζονται οι φυσικές του κινήσεις και η δυνατότητά του για την πραγματοποίηση της απαραίτητης για την υγεία και την ευζωία του άσκησης
  • Μόνιμη αλυσόδεση ή διαβίωση εντός ακατάλληλων κατασκευών (π.χ. μεταλλικών, βαρέλια, χαρτόκουτα, παλέτες, τελάρα, κλπ) ή μέσα σε στενά κλουβιά
  • Μόνιμη παραμονή σε μπαλκόνια, ταράτσες (σε συνδ. με άλλους όρους, εξαρτάται από είδος της οικίας, μονοκατοικία/πολυκατοικία ΔΕΙΤΕ)
  • Μη χορήγηση τροφής ή χορήγηση μη κατάλληλης τροφής
  • Μη χορήγηση νερού ή νερού μη κατάλληλου (βρώμικου)
  • Χώροι μη στεγνοί και μη καθαροί
  • Μη προστασία από τις καιρικές συνθήκες, πολύ υψηλή/χαμηλή θερμοκρασία, βροχή, αέρας, χιόνι, χαλάζι, ήλιος
  • Έλλειψη φροντίδας για κτηνιατρική περίθαλψη, τακτικής ή επείγουσας, φαρμακευτική αγωγή σε περίπτωση ασθενειών
  • Μη τακτικός εμβολιασμός
  • Έλλειψη (ένδο- & έξω-) αποπαρασίτωσης
  • Έλλειψη καθημερινής άσκησης 
  • Έλλειψη καθημερινού περιπάτου

Οι παραβάτες των ανωτέρω διατάξεων τιμωρούνται σύμφωνα με το άρ. 20 και 21 του Ν. 4039/2012 με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον ενός (1) έτους και χρηματική ποινή από πέντε χιλιάδες (5.000€) έως δεκαπέντε χιλιάδες (15.000€) ευρώ, καθώς και με διοικητικό πρόστιμο πεντακόσια (500€) ευρώ για κάθε ζώο.


Ο Διαχειριστής
Δρίβας Ευάγγελος

Για οποιαδήποτε άλλη απορία απευθυνθείτε στη σελίδα & blog «Report Αnimal Αbuse Greece»
PAGE: https://www.facebook.com/reportanimalabusegreece/

Τετάρτη 20 Σεπτεμβρίου 2017

"Εκπαίδευση στελεχών της Ελληνικής Αστυνομίας και του Λιμενικού Σώματος με θέμα τη συσχέτιση της κακοποίησης ζώων με την ενδοοικογενειακή βία, την παιδική κακοποίηση και με άλλες μορφές εγκληματικότητας"


Εκπαίδευση στελεχών της Ελληνικής Αστυνομίας και του Λιμενικού Σώματος πραγματοποιείται τις τρέχουσες ημέρες με θέμα τη συσχέτιση της κακοποίησης ζώων με την ενδοοικογενειακή βία και την παιδική κακοποίηση και με άλλες μορφές εγκληματικότητας, που υλοποιείται από την Πανελλήνια Φιλοζωική Ομοσπονδία σε συνεργασία με την Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία Συμμαχία για την Ελλάδα.
Στην εκπαίδευση, η οποία ξεκίνησε την 18/09/2017 και θα ολοκληρωθεί σε τρεις -3- εκπαιδευτικές σειρές έως την 25/09/2017 παρευρίσκονται αξιότιμα στελέχη επιβολής του Νόμου από την Πολιτεία της Virginia και της Νέας Υόρκης των Η.Π.Α., όπως:

  • η Michelle Welch, Ανώτερη Πολιτειακή Εισαγγελέας, Διευθύντρια της Μονάδας Δικαίου των Ζώων στη Virginia,
  • η Nicole Blumberg, Επικεφαλής Εισαγγελέας της Μονάδας Παιδικής Κακοποίησης της Υπηρεσίας Ειδικών Θυμάτων της γενικής Εισαγγελίας της Νέας Υόρκης,
  • η Susan Day, Ανώτερη Αξιωματικός-Ερευνητής (Senior Detective) της Αστυνομίας της Κομητείας του Fairfax που υπηρετεί στη Μονάδα Παιδικής Κακοποίησης
  • η Siobhan Chase, Αξιωματικός Αστυνομίας από το Αστυνομικό Τμήμα της Κομητείας του Fairfax, υπεύθυνης για την προστασία των ζώων.

Η συνάφεια ανάμεσα στην κακοποίηση ζώων, την ενδοοικογενειακή βία και την παιδική κακοποίηση, αλλά και άλλων μορφών εγκληματικότητας θεωρείται εδώ και τριάντα -30- και πλέον χρόνια δεδομένη. Το φάσμα της βίας δεν περιορίζεται σε μία μορφή κακοποίησης, ούτε μόνο σε ανθρώπους ή μόνο σε ζώα. Η βίαιη συμπεριφορά αποτελεί ένα συνεχές και μπορεί να επεκτείνεται από ανθρώπους, παιδιά και ηλικιωμένους και σε ζώα, αλλά κι αντιστρόφως. Η βία μπορεί να αποτελέσει μία μαθημένη συμπεριφορά κι εύκολα να «διδαχθεί» σε παιδιά που γίνονται μάρτυρές της ή υφίστανται τα ίδια τη βία και την κακοποίηση. Ωστόσο, δεν είναι μόνο η σωματική βία που μπορεί να ασκηθεί σε έναν άνθρωπο ή σε ένα ζώο. Η σεξουαλική βία και κακοποίηση, καθώς και η συναισθηματική/ψυχολογική μπορούν να έχουν εφαρμογή και στα δύο όντα, τα οποία έχουν τη δυνατότητα να αισθανθούν τη βαναυσότητα και τον πόνο. Επίσης, δεδομένο πλέον οφείλουμε να θεωρούμε ότι τα ζώα που κακοποιούνται συχνότερα είναι σκύλοι και γάτες, τα οποία διαθέτουν συναισθηματική ικανότητα.
Το πλούσιο υλικό και οι ομιλίες των ανωτέρω στελεχών που παρουσιάζονται στην εκπαίδευση καταδεικνύει την ύψιστη σημασία που πρέπει να δίνουμε σε κάθε μορφή κακοποίησης στην οποία γινόμαστε μάρτυρες, είτε ως πολίτες, είτε ως Αστυνομικοί, όταν καλούμαστε να επέμβουμε σε ένα σχετικό γεγονός. Δίνεται ιδιαίτερη εστίαση στην εξονυχιστική διερεύνηση κάθε συμβάντος κακοποίησης και στον τρόπο ανίχνευσης ενδείξεων που δικαιολογούν κακοποιητικές συμπεριφορές και προς άλλους ανθρώπους ή ζώα. Η μοναδική αυτή ευκαιρία που δίνεται από τους φορείς διοργάνωσης αποτελεί «χρυσό» μάθημα, καθώς δίνεται έτσι η δυνατότητα στην Ελληνική Αστυνομία και το Λιμενικό Σώμα να εκπαιδευτεί από ανθρώπους που έρχονται αντιμέτωποι καθημερινά με συμβάντα κακοποίησης κι έχουν μεγάλη εμπειρία στην αντιμετώπισή τους.
Τα αξιότιμα στελέχη των δύο πολιτειών των Η.Π.Α. έχουν σκοπό να μας μεταλαμπαδεύσουν τις πρακτικές και τις γνώσεις τους γύρω από το θέμα και το μόνο που αξίζει να κάνουμε είναι να ανοίξουμε τα μάτια μας, τα αυτιά μας και τους ορίζοντές μας και να δούμε ότι η κακοποίηση ανθρώπων και ζώων δεν είναι ένα ατομικό κάθε φορά ζήτημα, που αφορά τους λιγοστούς. Η κακοποίηση οποιασδήποτε μορφής είναι ένα ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ ΚΑΙ ΜΑΣ ΑΦΟΡΑ ΟΛΟΥΣ. Κανείς μας δε θα ήθελε να αφήσει το παιδί του μόνο του με έναν κτηνοβάτη ή με κάποιον που κλωτσάει το σκύλο του όταν είναι ανυπάκουος, κανείς δε θα ήθελε να έχει οποιαδήποτε σχέση με έναν άνδρα ή γυναίκα που κακοποιεί σωματικά, συναισθηματικά, σεξουαλικά ή παραμελεί τα παιδιά του και κανείς μας δε θα ήθελε να εμπιστευτεί το ζώο του σε κάποιον που κάθε φορά που η γυναίκα του διαφωνεί, αποκτά μελανιές και αιμορραγεί. 

(…στην εκπαίδευση…)

 «Όταν δεις για το τι είναι ικανός ένας άνθρωπος να κάνει, πρέπει να σηκωθείς και να δράσεις»-Michelle Welch


Ο Διαχειριστής
Δρίβας Ευάγγελος

Για οποιαδήποτε άλλη απορία απευθυνθείτε στη σελίδα & blog «Report Αnimal Αbuse Greece - Καταγγελίες Κακοποίησης Ζώων Ελλάδας»


Τρίτη 19 Σεπτεμβρίου 2017

"Μορφές κακοποίησης ζώων: Μία παγκόσμια παραδοχή"

 

Η κακοποίηση ενός ζώου συντροφιάς, παραγωγικού, «άγριου» και οποιουδήποτε άλλου είδους ζώου μπορεί να είναι ενεργητική ή με πρόθεση, δηλαδή υφίσταται σκοπιμότητα και αποδοχή του αποτελέσματος της συμπεριφοράς του δράστη προς το ζώο και στόχος είναι να προκληθεί σε αυτό κάποιας μορφής σωματική βλάβη, από ελαφρά έως βαριά, βέβαιος σωματικός και ψυχικός πόνος ή να επέλθει θάνατος, όπως:

  • το χτύπημα, η κλωτσιά, ο ξυλοδαρμός και η σύνθλιψη (από ανθρώπινο άκρο),
  • η δηλητηρίαση (η χορήγηση χημικής συνήθως ουσίας σε με τροφή, υγρό ή ενέσιμα με σκοπό την πρόκληση βλάβης ή το θάνατο),
  • ο πυροβολισμός, το μαχαίρωμα και η πρόκληση σωματικής βλάβης με οποιοδήποτε μέσο-αντικείμενο (με πυροβόλο όπλο, καραμπίνα, μαχαίρι, ξύλο, σπαθί, πέτρα, γυαλί, κλπ.) ,
  • η κατακρήμνιση (η πτώση ή ρίψη του ζώου από μεγάλο ύψος),
  • το κάψιμο (με φωτιά, πυροτεχνήματα ή άλλα εύφλεκτα υλικά),
  • ο απαγχονισμός (με περίσφιξη σχοινιού γύρω από το λαιμό του),
  • ο πνιγμός (η απόφραξη της αναπνευστικής οδού του ζώου και η παρατεταμένη και βίαιη εμβύθισή του εντός νερού ή άλλου υγρού),
  • ο ακρωτηριασμός (η αποκοπή ενός μέλους ή τμήματος του μέλους του σώματος από το υπόλοιπο σώμα, όπως αυτιού/ών, ουράς, άκρων, εκτός αν πρόκειται για θεραπευτικό σκοπό, όπως η στείρωση),
  • ο βασανισμός (οποιαδήποτε κακοποιητική συμπεριφορά που θέτει το ζώο σε παρατεταμένη κατάσταση βραχύχρονου ή μακρόχρονου σωματικού ή ψυχικού πόνου και ταλαιπωρίας),
  • η θανάτωση-κακοποίηση μη προσδιοριζόμενη αλλιώς (η σκόπιμη παράσυρση διερχόμενου αδέσποτου ζώου με αυτοκίνητο, δίκυκλο ή άλλου είδους όχημα) και 
  • η ακραία παραμέληση με αποτελέσματα που γίνονται πλέον πασιφανή και αποδεκτά από τον κάτοχο

Επίσης, η κακοποίηση κάθε είδους ζώου μπορεί να γίνεται και με παθητικό τρόπο ακούσια ή/και ακούσια (παθητική κακοποίηση) με τη μορφή παραμέλησης και αδιαφορίας. Μπορεί να κυμαίνεται από ήπια σε ακραία, κάνοντας το ζώο να υποφέρει και στις ακραίες περιπτώσεις οδηγεί ακόμη και σε θάνατο. Τεκμηριώνεται με την μη τήρηση των όρων ευζωίας τους, όπως:

  • η έλλειψη καταλύματος ή με κατάλυμα που δεν είναι άνετο, υγιεινό και κατάλληλο, προσαρμοσμένο στο φυσικό τρόπο διαβίωσης του ζώου, που να του επιτρέπει να βρίσκεται στη φυσική του όρθια στάση, χωρίς να εμποδίζονται οι φυσικές του κινήσεις και η δυνατότητά του για την πραγματοποίηση της απαραίτητης για την υγεία και την ευζωία του άσκησης,
  • η μόνιμη αλυσόδεση ή διαβίωση εντός ακατάλληλων κατασκευών (π.χ. µεταλλικών-βαρέλια, χαρτόκουτα, παλέτες, τελάρα, κλπ.) ή μέσα σε στενά κλουβιά,
  • η μόνιμη παραμονή σε μπαλκόνια, ταράτσες (σε συνδυασμό με άλλους όρους, καθώς εξαρτάται κι από είδος της οικίας, μονοκατοικία ή πολυκατοικία),
  • η μη χορήγηση τροφής (λιμοκτονία) ή μη κατάλληλης τροφής,
  • η μη χορήγηση νερού (αφυδάτωση) ή μη καθαρού (βρώμικου) νερού,
  • χώροι μη στεγνοί και μη καθαροί,
  • η μη προστασία από τις καιρικές συνθήκες, πολύ υψηλή ή χαμηλή θερμοκρασία, βροχή, αέρα, χιόνι, χαλάζι, ήλιο,
  • η έλλειψη φροντίδας για κτηνιατρική περίθαλψη, τακτικής ή επείγουσας, όπως η ετήσια και αναγκαία κλινική εξέταση ή σε νοσηλεία και φαρμακευτική αγωγή σε περίπτωση ασθενειών, ο μη τακτικός εμβολιασμός κι η έλλειψη (ενδο- κι έξω-) αποπαρασίτωσης,
  • η έλλειψη καθημερινής άσκησης και καθημερινού περιπάτου και
  • η έλλειψη ή μη επαρκής φροντίδα σώματος (νυχιών, τριχώματος, αυτιών, κλπ.). 

Πέραν των ανωτέρω μορφών-κατηγοριών, υφίστανται κι άλλες συμπεριφορές κακοποίησης και κακομεταχείρισης ζώων, οι περισσότερες από τις οποίες λειτουργούν συνδυαστικά με τις πρώτες κι έχουν σκοπό μόνο την ανθρώπινη ικανοποίηση και χρησιμοθηρία κι αυτές είναι:
  • τα «βαρελόσκυλα», σκύλοι που χρησιμοποιούνται ως «εργαλεία» και τοποθετούνται μόνιμα αλυσοδεμένοι σε βαρέλια ή ακατάλληλες και πρόχειρες κατασκευές,
  • το «παστούρωμα» (αλλιώς παστούρα/ μπαστούρωμα/ περδούκλωμα/ περδούκλι), η πρόσδεση των άκρων ενός ζώου μεταξύ τους,
  • η σεξουαλική συνεύρεση και κτηνοβασία,
  • η παράνομη εμπορία, πώληση και εκτροφή,
  • οι κυνομαχίες ή κοκορομαχίες (ζωομαχίες), σε απομακρυσμένους χώρους ή διαμορφωμένους χώρους υπό μορφή «αρένας μάχης», με σκοπό την ψυχαγωγία και την αποκόμιση οικονομικού οφέλους,
  • η παρασυσσώρευση ή (υπερ)συλλογή  ζώων, δηλαδή η μεγάλου αριθμού ή άνευ ορίων συλλογή ζώων συντροφιάς,
  • η εκπαίδευση ζώου προκαλούσα πόνο με τιμωρητικό τρόπο ή άλλα τεχνητά μέσα, όπως η χρήση ηλεκτρικών κολάρων εκπαίδευσης που προκαλούν ηλεκτρικές κενώσεις στους σκύλους για να μη γαυγίζουν και
  • η εγκατάλειψη, δηλαδή η θέση του ζώου σε κατάσταση «αδέσποτου» ή/και πρόσδεσή του συνήθως σε απόμερο και μακριά από ανθρώπινη πρόσβαση χώρο ή ακόμα και η εγκατάλειψή του σε καταφύγια ή άλλους χώρους φιλοξενίας ζώων.

Η κακοποίηση οποιουδήποτε είδους ζώου τιμωρείται από το άρ. 16 του Ν.4039/12 και το άρ. 1 του Ν.1197/1981. 


Ο Διαχειριστής
Δρίβας Ευάγγελος

Για οποιαδήποτε άλλη απορία απευθυνθείτε στη σελίδα & blog «Report Αnimal Αbuse Greece»